Brownsberg en Matapica

Bij deze maar weer eens een berichtje vanuit de warmte en de regen, want volgens de weermannen is namelijk de grote regentijd begonnen. De kleine drogetijd zou nu voorbij zijn, maar in de 11 weken die ik hier nu zit heb ik pas 3 echte droge weken meegemaakt.

Op het werk gaat alles zijn gangetje en ondervinden we nog niet te veel hinder van de regen. Met het storten van de headwalls hebben we eindelijk een ritme gevonden, namelijk maandag – vrijdag – woensdag – maandag – enz. Nu hopen we dat we met plaatsen van de headwalls er ook 3 kunnen doen in 2 weken.
De afgelopen 3 weken zijn we bezig geweest met het vervangen van een duiker op km70,5. We hebben besloten om bij deze duiker ook meteen de eerste headwall te plaatsen, zodat er later niet weer opnieuw een dam gemaakt moet worden. Afgelopen week zijn de 2 platen geplaatst en ik moet zeggen dat het er erg mooi uitziet. Eindelijk resultaat van het harde werken de afgelopen 10 weken.

Zaterdag 7 april stond een tripje naar de Brownsberg op het programma. Om 9 vertrokken we vanaf het huis voor een 2 uur durende rit naar de berg. Het had de afgelopen dagen erg veel geregend, dus we wisten niet precies wat we van de weg naar boven konden verwachten. Maar gelukkig viel dit mee en hebben we de 4wd maar een paar keer nodig gehad. Eenmaal boven zijn we naar het punt gelopen dat een prachtig zicht geeft op het stuwmeer. Helaas was het een beetje heiig, maar desalniettemin was het toch mooi.
Na van het uitzicht genoten te hebben zijn we naar 2 watervallen gelopen, de Leoval en de Ireneval. De weg heen ging nog wel (berg af), maar de terugweg was erg zwaar. Anderhalf uur over 4 kilometer lange steile paatjes lopen in de warme vochtige lucht was geen pretje, maar gelukkig stond er boven een lekker bord warme rijst met kip te wachten.
Na wat gegeten te hebben zijn we weer in de auto gestapt om terug te rijden naar Paramaribo. Op de weg terug zijn we nog even stopt bij de stuwdam om hier wat foto’s te maken en vervolgens vol ga naar huis!

Vorig weekend zijn we met een groep collega’s naar Matapica geweest, dit is een strand waar zeeschildpadden aan land komen om eieren te leggen. De reis begon met een oversteek in een bootje over de Cotticarivier, om vervolgens over te stappen in een ander bootje voor een tocht van +/-45min door de swamp. Het was erg mooi om hier doorheen te varen en we hebben ook veel vogels gezien. Na deze mooie tocht kon de trip eigenlijk al niet meer stuk. Nadat we alle spullen hadden uitgeladen en onze hangmatten hadden opgehangen, was het alweer 18uur en dus tijd om wat te eten. De man waar we dit tripje bij hadden geboekt, had heerlijke bami, kip, gebakken banaan en salade meegenomen, dus hier konden we heerlijk van eten.
Na het eten zijn we weer in de boot gestapt om opzoek te gaan kaaimannen in het moeras. De bootsman zei dat we goed moesten kijken of we rode stipjes zagen oplichten is het licht van de zaklamp. Na een stuk gevaren te hebben zagen we dan eindelijk 2 rode stipjes oplichten. De bootsman voer hier zachtjes naar toe, stak zijn hand in het water en had de kaaiman te pakken. Ik schat dat hij +/-75cm was geweest als zijn staart er niet half af zou zijn. Nadat iedereen er even mee op de foto was geweest hebben we hem weer terug gezet en zijn we door gevaren. Niet veel later zagen we weer rode ogen oplichten, maar deze keer van een wat grote kaaiman. Deze was ongeveer 1,25m en deze was dan ook te groot en te wild om vast te houden. Na deze kaaiman moesten we dan toch echt weer terug naar het kamp, omdat we tegen 21uur naar de schilpadden zouden gaan. Dit was nog eens 4 km lopen over het strand vanaf het kamp. Niet lang nadat we waren vertrokken begon het ook nog eens te regen, dus dat zouden 4 lange kilometers worden. Gelukkig viel de regen mee waren we niet helemaal doorweekt toen we tegen 22uur aankwamen op de plek waar de schilpadden hun eieren leggen. Er mochten geen foto’s met flits worden gemaakt en er mocht ook niet worden geschenen met witte zaklampen, omdat dit de schildpadden laat schikken. Er mocht alleen worden geschenen met rode/oranje lampjes. Helaas hebben we alleen een paar schildpadden gezien die hun eieren al hadden gelegd en bezig waren met het dichtmaken van het gat. Op de terugweg hadden we minder geluk met de regen en kwamen we dan ook helemaal doorweekt aan op het kamp. Hier hebben we snel droge kleren aangetrokken, nog wat gedronken en zijn toen maar in de hangmat gaan liggen. Ik ging er eigenlijk vanuit dat ik niet zou kunnen slapen in zo’n ding, maar dat viel mij reuze mee. Het sliep eigenlijk best goed!
De volgende ochtend hebben we nog wat potjes gekaart en tegen 12uur vertrok de boot weer terug naar de bewoonde wereld. Ondanks de regen is het toch een top weekend geweest.

Bij deze weten jullie ook weer wat ik de afgelopen weken heb uitgespookt in zon en regen van Suriname.

Gr. Kevin